Impedantie: RF -kabels kunnen worden geclassificeerd op basis van hun impedantiewaarden. Gemeenschappelijke impedantiewaarden omvatten 50 ohm en 75 ohm, waarbij 50 ohm wordt gebruikt voor de meeste draadloze communicatie- en uitzendingstoepassingen, terwijl 75 ohm vaak wordt gebruikt voor video- en televisietoepassingen.

Voltage bestand en verlies: RF -kabels kunnen ook worden geclassificeerd op basis van hun spanning die is weerstaan ​​en signaalverlieskenmerken. Verschillende soorten RF -kabels hebben verschillende spanningsmogelijkheden en signaalverlieskenmerken. RG-6, RG-58, RG-213, enz. Zijn bijvoorbeeld veel voorkomende soorten RF-kabels die verschillende spanning hebben en verliesprestaties, geschikt voor verschillende toepassingsscenario's.

Afschermingsmethode: RF -kabels kunnen ook worden geclassificeerd op basis van hun afschermingsmethode.  RF -kabels vereisen meestal afscherming om de impact van externe elektromagnetische interferentie op het signaal te verminderen. Gemeenschappelijke afschermingsmethoden omvatten aluminiumfolieafscherming, gevlochten afscherming en aluminiumfolie met gevlochten afscherming.

Draadtelling: platte kabels kunnen worden geclassificeerd op basis van het aantal interne draden. Deze draden zijn meestal naast elkaar gerangschikt en kunnen enkele draden, meerdere draden of multi-core (zoals Twisted Pair) draden zijn. De keuze van het aantal draad is afhankelijk van de specifieke vereisten van de toepassing, zoals de complexiteit van signaaltransmissie en bandbreedte -eisen.

Connectortype: RF -kabels kunnen ook worden geclassificeerd op basis van hun connectortype. Er zijn verschillende soorten RF-kabelconnectoren, zoals BNC, SMA, N-Type, TNC, enz. Verschillende connectortypen zijn geschikt voor verschillende apparaten en toepassingsscenario's.

Frequentiebereik: RF -kabels kunnen worden geclassificeerd op basis van het frequentiebereik dat ze ondersteunen. Verschillende soorten RF-kabels hebben verschillende frequentieresponskarakteristieken en kunnen verschillende RF-frequentiebanden bedekken, zoals lage frequentie, gemiddelde frequentie, hoge frequentie, ultrahoge frequentie (UHF), zeer hoge frequentie (VHF) en magnetronfrequenties.